Każdy, kto ma do czynienia z dziećmi, wie, że uwielbiają one baśnie. Grunt w tym, aby one nie tylko bawiły, ale także uczyły – były cennym źródłem inspiracji, pobudzaniem wyobraźni, nauki wrażliwości, a także nauką wyciągania wniosków i dostrzegania morałów.
Literatura dziecięca nie tylko rozwija fantazję i wyobraźnię dziecka, ale także dostarcza silnych przeżyć emocjonalnych, oddziałuje na jego rozwój.
Bajki i baśnie mają ogromny wpływ na rozwój moralny. Wartości pozytywne: dobroć, pracowitość, odwaga, męstwo, przeciwstawione wartością negatywnym: chciwość, skąpstwu i lenistwo, wzruszają dziecko do głębi i karzą mu stanąć po stronie pozytywnych wartości moralnych.
Znaczące to zadanie zwłaszcza dla nauczycieli klas młodszych, bo właśnie w tym wieku zaczynają kształtować się postawy i oceny moralne. W tym wieku dzieci są bardzo podatne na wpływy, łatwo przyswajają postawy społeczne i to, czego się nauczą w tym okresie, często zostaje im na całe życie.
Obecnie podkreśla się jeszcze jedna ważna funkcję literatury – funkcje terapeutyczną. Literatura wykorzystywana jest w terapii w celu przekazania wiedzy, wzbogacenia doświadczenia, ukazania sposobów radzenia sobie w sytuacjach krytycznych.
Tyle tytułem wstępu. W kolejnych postach postaram się bliżej omówić powyższą tematykę, rozszerzyć ją, a także wyciągnąć ciekawe wnioski.
Poniżej prezentuję filmik zaczerpnięty z YouTube. Tematyka bardzo zbliżona do treści bloga.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz